Clarabeth Loprinzi-Cassel
Είναι Αμερικανίδα μαία, η οποία ασχολείται με τον τοκετό στο σπίτι. Αρθρογραφεί σε Αμερικανικά περιοδικά μαιών όπως το Birth Gazette κι έχει πάρει μέρος σαν ομιλήτρια σε συνέδρια της ομάδας Midwifery Today.
Η ίδια υπήρξε διοργανώτρια ετησίων συνεδρίων μαιών στην πολιτεία της, με σκοπό την επικοινωνία μεταξύ των μαιών και τη διάδοση γνώσεων πάνω στις συμπληρωματικές θεραπευτικές μεθόδους, όπως το μασάζ, η κινεζική ιατρική, η βοτανοθεραπεία κ.ά.
Είναι μητέρα τριών παιδιών, γεννημένα στο σπίτι. Σήμερα ζει κι εργάζεται στην Χαβάη.
Michel Odent
Είναι Γάλλος μαιευτήρας, ο οποίος στο κρατικό νοσοκομείο Pithiviers στην Γαλλία εφάρμοσε για πρώτη φορά ήπιες πρακτικές στον τοκετό, δημιουργώντας δωμάτια τοκετού που έμοιαζαν με χώρους σπιτιού. Στο τέλος της νοσοκομειακής του καριέρας ασχολήθηκε και με τοκετούς στο σπίτι.
Ο Michel Odent είναι ο ιδρυτής του Primal Health Research Centre στο Λονδίνο. Ο αντικειμενικός σκοπός αυτού του κέντρου είναι η μελέτη της σχέσης των όσων συμβαίνουν στην περίοδο από την σύλληψη μέχρι το πρώτο έτος της ηλικίας του ανθρώπου και της υγείας και συμπεριφοράς του στην μετέπειτα ζωή. Η τράπεζα δεδομένων του κέντρου έχει εκατοντάδες περιλήψεις μελετών και αναφορές που έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά ιατρικά περιοδικά.
Είναι συγγραφέας 50 επιστημονικών άρθρων και 10 βιβλίων που έχουν δημοσιευθεί σε 19 γλώσσες.
Συνεργάζεται με την ΕΥΤΟΚΙΑ από την ίδρυση της.
Δρ. Γαλακτερός Εμμανουήλ
Είναι μαιευτήρας – γυναικολόγος και ψυχίατρος – φαινομενολόγος. Πιο συγκεκριμένα είναι Διδάκτωρ ιατρικής ψυχολογίας και Λέκτορας στην ψυχολογία της επικοινωνίας στην ιατρική σχολή της Lyon στην Γαλλία.
Έχει αποτελέσει μεγάλο στήριγμα για την Ευτοκία από το ξεκίνημά της, τόσο με την παρουσία του όσο και με σεμινάρια για την επικοινωνιακή λειτουργία του επαγγελματία που ασχολείται με την μητρότητα.
Frederick Leboyer
Είναι Γάλλος μαιευτήρας – γυναικολόγος, συγγραφέας και ποιητής. Ήταν για πολλά χρόνια διευθυντής μαιευτικής κλινικής στο Παρίσι.
Το βιβλίο του “Γέννα χωρίς βία” που εκδόθηκε το 1974 δημιούργησε επανάσταση στο χώρο της μαιευτικής, καθώς έθετε ερωτήματα για τον τρόπο υποδοχής του νεογέννητου. Πιο συγκεκριμένα, στο βιβλίο αυτό προτείνει να καλωσορίζουμε το νεογέννητο με βύθιση σε μπανιέρα με ζεστό νερό, ώστε να είναι πιο ομαλή η μετάβασή του από την ενδομήτριο στην εξωμήτριο ζωή. Επίσης, για τον ίδιο λόγο, θεωρούσε σημαντικό να υπάρχει απαλός φωτισμός και ησυχία στο περιβάλλον την ώρα της γέννησης, το νεογέννητο να τοποθετείται αμέσως μετά την γέννα πάνω στη κοιλιά της μητέρας του, ο ομφάλιος λώρος να κόβεται την στιγμή που από μόνος του έχει σταματήσει να πάλλεται.
Μετά από αυτή την αλλαγή στη φιλοσοφία της γέννας, ο Leboyer βοήθησε 1000 παιδιά να γεννηθούν με την καινούργια προσέγγιση προτού συνταξιοδοτηθεί. Για τα αποτελέσματα αυτού του τρόπου γέννησης έχει γίνει μελέτη από το τμήμα ψυχολογίας του πανεπιστημίου της Σορβόννης.
Ο ίδιος έχει ασχοληθεί με τη Γιόγκα, το Tai Chi και Chi Kong. Κατανοώντας τη σημασία της διαφραγματικής αναπνοής στην εγκυμοσύνη και στον τοκετό, παραδίδει σεμινάρια στα οποία χρησιμοποιεί στοιχεία κίνησης του σώματος από το Tai Chi, σε συνδυασμό με εκφώνηση ήχων σε μουσική κλίμακα, για την απελευθέρωση και λειτουργία της διαφραγματικής αναπνοής στις εγκύους. Ο Leboyer έχει γράψει πολλά ακόμα βιβλία με θέμα την εγκυμοσύνη και τον τοκετό.
Είναι λιγότερο γνωστό οτι έχει γράψει αρκετές ποιητικές συλλογές και δοκίμια.
Suzanne Arms
Είναι βραβευμένη με το Βραβείο Lamaze International Lifetime Achievement και διεθνώς αναγνωρισμένη συγγραφέας, φωτογράφος, οραματίστρια, φωτορεπόρτερ, ακτιβίστρια. Κατάγεται από το Νιού Τζέρσει κι έχει πρωτοστατήσει και οδηγήσει το κίνημα για το φυσικό τοκετό και τα δικαιώματα των μαιών στις ΗΠΑ εδώ και 30 χρόνια.
Οι δραστηριότητές της έχουν βοηθήσει να αλλάξουν οι συνθήκες της γέννας, να ενδυναμωθούν οι γυναίκες, και να καταφέρουν να ορίσουν, να προλάβουν αλλά και να θεραπεύσουν το τραύμα της γέννησης που είναι τόσο έντονο κι όμως τόσο λίγο αναγνωρισμένο στη σημερινή κοινωνία.
Το δεύτερο από τα επτά βιβλία της, “Η Άμωμος Παραπλάνηση: Μια Νέα Άποψη της Γυναίκας και του Τοκετού” (“Immaculate Deception: A New Look at Women and Childbirth”), προκάλεσε δραστικές κοινωνικές αλλαγές σ’ όλη την Αμερική κι απέσπασε το Βραβείο των New York Times ως “Βιβλίο της Χρονιάς” για το 1975.
Από τότε έχει εμπνεύσει και γαλουχήσει δύο γενιές γονέων, μαιών, νοσοκόμων και γιατρών. Η Suzanne Arms συνεχίζει να εργάζεται ενεργά πάνω στο όραμά της να εμπνεύσει, να υποστηρίξει και να επανεκπαιδεύσει τους γονείς / ενήλικες για τη δημιουργία υγιών μοντέλων.
Μέσα από τα βιβλία της, τις φωτογραφίες – ντοκουμέντα, συνεντεύξεις, τηλεοπτικοακουστικά μέσα, εφημερίδες, περιοδικά, διαλέξεις κ.α. μιλάει με πάθος για την κακοποίηση γυναίκας και παιδιού, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ισότητα, την κοινωνική δικαιοσύνη και τη βία.